ဦးနာေအာက္ အေမြ ထိန္းသိမ္းေစ(၂)
မြန္သူေဌးႀကီးဦးနာေအာက္အေၾကာင္း ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ႀကီး စီးပြားေရးႏွင့္ စစ္ေအးကုိ ပထမဦးဆုံး ဆင္ႏႊဲခဲ့တဲ့ပုဂၢဳိလ္ႀကီး၊ သူ႔အေၾကာင္း သူ႔ရာဇဝင္ လူတုိင္းသိၾကေပမဲ့ သူ႔ဇာတိ သူ႔အတၳဳပၸတ္ သူ႔ဘဝျဖစ္စဥ္ေတြနဲ႔ သူ႔ဓမၼအေမြေတြကုိ လက္ဆင့္ကမ္း ထိန္းသိမ္းေစလုိတဲ့အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးေလးကုိ စာစီၿပီး ျပန္တင္ေပးလုိက္တာပါ။
ဓာတ္ပုံေတြကေတာ့ ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕ ျမေစတီရဲေက်ာင္းစာခ်ဆရာေတာ္ေလး ဦးသုစိတၱ(ဒါယဇၨဓမၼ)ရဲ႕ လက္ရာေတြပါ။
ဦးနာေအာက္စိတ္ဓာတ္ ဦးနာေအာက္အေမြ ခံယူႏုိင္ၾကပါေစသတည္း။
ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)
13.8.2017
PM 6:20
==========================================================
“အမ်ဳိးဘာသာသာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ဦးနာေအာက္(၂)”
သိန္းထက္ေအာင္
“ရုိးသားႀကဳိးစား လုပ္အားကုိအရင္းတည္”
ေမာင္ေအာက္သည္ မိဘႏွစ္ပါးကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ကတုိးႏွင့္ ေကာ့ႏွပ္ရြာအနီး သံကပုိင္ရြာရွိ အစ္မႀကီးေဒၚေဂ့ (မိထင္ဂြံ)ထံ သြားေရာက္ၿပီး အစ္မ၏လယ္ေျမတြင္ လယ္သူရင္းငွားအျဖစ္ဝင္ေရာက္လုပ္ကုိင္ခဲ့သည္။ ထုိရြာတြင္ ပထမအိမ္ေထာင္က်ကာ ဇနီးျဖစ္သူကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ေကာ့ႏွပ္ရွိသူေဌးႀကီး ဦးေထာ္အာထံတြင္ အလုပ္ဝင္လုပ္ခဲ့သည္။ သူသည္ ဦးေထာ္အာကဲ့သုိ႔ သူေဌးႀကီးတစ္ဦးျဖစ္လာရမည္ဟု ဦးတည္ရည္မွန္းခ်က္ ထားကာ မိမိကုိယ္မိမိ စည္းကမ္းခ်က္ေလးခ်က္ကုိ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ယင္းတုိ႔မွာ (၁) အလုပ္ကုိႀကဳိးစားလုပ္မည္။ (၂)ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေနာက္မဆုတ္ဘဲလုပ္မည္။ (၃) ရုိးသားရမည္။ (၄)မိမိကုိယ္မိမိ ေဝဖန္ေထာက္ရႈရမည္ဟူသည္တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
သူေဌးႀကီးဦးေထာ္အာသည္ ေမာင္ေအာက္၏ ရုိးသားမႈ၊ ႀကဳိးစားမႈ၊ အေျမာ္အျမင္ရွိမႈတုိ႔ကုိ သေဘာက်ႏွစ္သက္ၿပီး အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ခန္႔ထားကာ သစ္ေတာႀကဳိးဝုိင္းသုိ႔ မိမိ၏ လူယုံအျဖစ္ ေစလႊတ္ခဲ့သည္။ ေမာင္ေအာက္သည္ သစ္ေတာႀကဳိးဝုိင္းအတြင္း သူေဌးႀကီးအေပၚ သစၥာရွိရွိလုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သျဖင့္ အေတာ္ဆုံးႏွင့္သစၥာအရွိဆုံးအလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံရကာ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဆုေငြမ်ားေပးအပ္ျခင္း၊ သူေကာင္းျပဳျခင္းမ်ားခံရသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူသည္ ဘဝင္မျမင့္၊ ေအာက္ေျခမလြတ္ဘဲ မိမိေရာက္လုိေသာပန္းတုိင္ကုိသာ စိတ္တြင္စြဲၿမဲစြာထားကာ အလုပ္ကုိသာပုိမုိႀကဳိးစားလုပ္ကုိင္ခဲ့ၿပီး ရသမွ်လုပ္အားခတုိ႔ကုိစုေဆာင္းခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ စုေဆာင္းရထား သမွ် ပစၥည္းဥစၥာႏွင့္ သူေဌးဦးေထာ္အာထံမွ ေခ်းယူေသာေငြေၾကးျဖင့္ အရင္းအႏွီးျပဳကာ မိမိကုိယ္ပုိင္ သစ္လုပ္ငန္းကုိ စတင္လုပ္ကုိင္ခဲ့ေတာ့သည္။
သစ္လုပ္ငန္းရွင္ ဦးနာေအာက္
ေမာင္ေအာက္သည္ မိမိကုိယ္မိမိယုံၾကည္မႈအျပည့္ျဖင့္ သစ္ေတာသုိ႔ထြက္သြား၍ အလုပ္လုပ္ေလေတာ့သည္။ ထုိအခ်ိန္က ျမန္မာႏုိင္ငံေအာက္ပုိင္းကုိ အဂၤလိပ္တုိ႔က သိမ္းပုိက္ထားရာ ကယားတုိင္းရင္းသားမ်ားသည္ အဂၤလိပ္တုိ႔ကုိ အားမတန္၍ မာန္ေလွ်ာ့ရေသာ္လည္း ကယားေစာ္ဘြားမ်ားက မိမိတုိ႔ပုိင္သစ္ေတာမ်ားကုိ တုိင္းရင္းသားညီအစ္ကုိေတာ္သူ မြန္လူမ်ဳိးဦးနာေအာက္အား ေစ်းေပါေပါျဖင့္ သစ္ထုတ္လုပ္ခြင့္ေပးေလေတာ့ သည္။ ရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ားကလည္း ဦးနာေအာက္အား ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာစြာျဖင့္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ေပးသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ တုိင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္းရုိင္းပင္းကူညီမႈေၾကာင့္ ဦးနာေအာက္ စီးပြားေရးမွာ အခ်ိန္တုိအတြင္း အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ တုိးတက္လာေတာ့သည္။
ဦးနာေအာက္သည္ ဆင္းရဲသားဘဝမွ ခ်မ္းသာလာေသာ္လည္း မိမိ၏ဘဝေဟာင္းကုိမေမ့ဘဲ အလုပ္သမားမ်ားအေပၚ အသက္အရြယ္လုိက္ကာ ဆုံးမသင့္သူကုိဆုံး၊ ခ်ီးေျမွာက္သင့္သူကုိခ်ီးေျမွာက္၊ အသက္ႀကီးသူမ်ားကုိ ရုိေသေလးစားစြာဆက္ဆံေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလုပ္သမားမ်ားက ခ်စ္ခင္ေလးစားၿပီး တေလးတစား မြန္ဘာသာအားျဖင့္ အနာဲ(အႏုိင္)၊ အနာအံက္(အႏုိင္ေအာက္)ဟူ၍ တေလးတစားႏွင့္ ခ်စ္စႏုိးအမႊမ္းတင္ၿပီး ေခၚဆုိၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အဓိပၸါယ္မွာ ဘႀကီးေအာက္ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကာလေရြ႕လာသည့္အခါ ဦးနာေအာက္ဟူ၍ ေျပာင္းလဲလာျခင္းျဖစ္သည္။
ဦးနာေအာက္သည္ အျမတ္ေငြမ်ားရရွိလာသည့္အခါ အမ်ဳိးကုိခ်စ္သူပီပီ မိမိတုိင္းရင္းသားမ်ားကုိ ကုလား၊ တရုတ္ စသည့္ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားက ေသြးမစုပ္၊ အျမတ္မထုတ္ေအာင္ သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ ယုိးဒယားျပည္တြင္းရွိ သစ္ေတာကုိ အခြန္ေဆာင္ၿပီး သစ္ထုတ္လုပ္ငန္းကုိ လုပ္ကုိင္ျပန္သည္။ ဦးနာေအာက္သည္ အလုပ္လုပ္ရာတြင္ တက္ၾကြစြာလုပ္၏။ ႏုိးႏုိးၾကားၾကားအၿမဲရွိ၏။ အလုပ္သမား၊ ငယ္သားမ်ားအေပၚ သနားတတ္၏။ အျမင္မေတာ္သည္မ်ားကုိ သည္းခံတတ္၏။ ေကာင္း၊ မေကာင္း၊ မွန္၊ မမွန္ေဝဖန္ဆန္းစစ္၍ စနစ္တက်ေလ့လာၿပီးမွလုပ္ကုိင္ေလ့ရွိ၏။ ထုိကဲ့သုိ႔ ထၾကြႏုိးၾကား၊ သနားသည္းခံ၊ ေဝဖန္ေထာက္ရႈ၊ ဤေျခာက္ခုဟူေသာ နာယကဂုဏ္ေျခာက္ပါးကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ ေသာေၾကာင့္ သူ၏လုပ္ငန္းမ်ားသည္ လ်င္ျမန္စြာႀကီးပြားတုိးတက္လာေလသည္။
သေဘၤာသူေဌးဦးနာေအာက္
ဦးနာေအာက္သည္ တရုတ္ပြဲစား၊ ခ်စ္တီးကုလားႏွင့္ ဘာဘူကုလားမ်ားသည္ မိမိတုိ႔တုိင္းရင္းသား ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအား မတန္တဆအတုိးႏႈန္းျဖင့္ ေငြေခ်းၿပီး ေသြးစုပ္ျခယ္လွယ္ခံေနရျခင္းမွကယ္တင္ ရန္အလုိ႔ငွာ အတုိးႏႈန္းနည္းပါးစြာျဖင့္ ေငြတုိးခ်စားျခင္းႏွင့္ စပါးေရာင္းဝယ္ျခင္းလုပ္ငန္းကုိလည္း အခက္အခဲ အတုိက္အခံအမ်ဳိးမ်ဳိးၾကားမွ ဝင္ေရာက္လုပ္ကုိင္ကာ ေတာင္သူလယ္သမားတုိ႔၏ အက်ဳိးလည္းေဆာင္ရြက္ ခဲ့ပါသည္။ (၇.၈.၂၀၁၇ ရက္ေန႔ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေက်းလက္ျပည္သူမ်ား၏ စကားဝုိင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပုဂၢလိက ဘဏ္တစ္ခုက အတုိးႏႈန္း ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိယူေၾကာင္း ၾကားသိလုိက္ရ၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပင္ အံ့အားသင့္ခဲ့ရပါသည္။ ဦးနာေအာက္၏ ဆင္းရဲသားေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အေပၚ ထားရွိသည့္ေစတနာႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္)။
ဦးနာေအာက္သည္ မိမိတုိ႔တုိင္းရင္းသားမ်ား ႏုိင္ငံျခားသားတုိ႔၏ ေသြးစုပ္ျခယ္လွယ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ ရန္ရည္ရြယ္၍ စေကာ့တလန္ႏုိင္ငံ ဂလာစကုိၿမဳိ႕ရွိ မကၠီအင္ဘကၠစတားကုမၸဏီထံမွ သေဘၤာအသစ္မ်ားကုိ ဝယ္ယူခဲ့သလုိ သေဘာၤအေဟာင္းမ်ားကုိ လြန္းတင္ျခင္း လုပ္ငန္းမ်ားျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ၁၂၆၂ ခုႏွစ္တြင္ မုတၱမၿမဳိ႕၌ သေဘၤာက်င္းတစ္ခုတည္ေဆာက္သည္။ ဦးနာေအာက္သည္ ၄င္းပုိင္သေဘၤာကုိးစင္ကုိ သံလြင္ျမစ္၊ ဂ်ဳိင္းျမစ္၊ အတၳရံျမစ္စသည္တုိ႔တြင္ ေျပးဆြဲေစခဲ့ၿပီး သေဘၤာခမ်ားမွာ ဧရာဝတီသေဘၤာမ်ားထက္သက္သာကာ ဘုန္းႀကီး၊ ကုိရင္၊ သီလရွင္၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားအား အခမဲ့သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေပးသည္။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တုိင္း သေဘၤာေျပးဆြဲရာျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ကထိန္သကၤန္းမ်ားကုိလည္း ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းပါသည္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
(Democracy Today သတင္းစာ ၁၁.၈.၂၀၁၇ ရက္ေန႔ထုတ္ သိန္းထက္ေအာင္ေဆာင္းပါးကုိ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)
