ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲမွာ
လူေတြနဲ႔ ေရာေရာေႏွာေႏွာ
ေနထုိင္လႈပ္ရွားတဲ့ ဘုန္းႀကီးဆိုသူေတြကို
ၾကည့္လိုက္ရင္
ဓုရဝိမုတ္(အလုပ္လက္မဲ့)ေတြပဲ
ျဖစ္ေနတာကို ေတြရလိမ့္မယ္။
ဥပမာ စာခ်ဆရာေတာ္လည္း မဟုတ္
စာခ်ေလာက္ေအာင္လည္း အရည္အခ်င္းမရွိ။
ကမၼ႒ာန္းဆရာလည္း မဟုတ္
တရားျပေလာက္ေအာင္လည္း
တရားမသိ၊ တရားမရွိ။
ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေတြဟာ
စာခ်ဆရာေတာ္ေတြ၊ တရားျပဆရာေတာ္ေတြထက္
သူေကာင္းျပဳခံေနရတတ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ သူတို႔တေတြဟာ
ဘာမွ မတတ္လို႔
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားရွာေနၾကတဲ့
လုပ္စားႏိုင္ငံေရးသမားေတြပါပဲ။
ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြက္ေတာ့
အမႈိက္ေတြေပါ့။

ဝီရသူ(မစိုးရိမ္)
18.10.2019
AM-8:55

“မြန်မာ့နိုင်ငံရေး (၁)”

နိုင်ငံရေးလောကထဲမှာ
လူတွေနဲ့ ရောရောနှောနှော
နေထိုင်လှုပ်ရှားတဲ့ ဘုန်းကြီးဆိုသူတွေကို
ကြည့်လိုက်ရင်
ဓုရဝိမုတ်(အလုပ်လက်မဲ့)တွေပဲ
ဖြစ်နေတာကို တွေရလိမ့်မယ်။
ဥပမာ စာချဆရာတော်လည်း မဟုတ်
စာချလောက်အောင်လည်း အရည်အချင်းမရှိ။
ကမ္မဋ္ဌာန်းဆရာလည်း မဟုတ်
တရားပြလောက်အောင်လည်း
တရားမသိ၊ တရားမရှိ။
ဒါပေမဲ့ သူတို့တွေဟာ
စာချဆရာတော်တွေ၊ တရားပြဆရာတော်တွေထက်
သူကောင်းပြုခံနေရတတ်တယ်။
တကယ်တော့ သူတို့တတွေဟာ
ဘာမှ မတတ်လို့
နိုင်ငံရေးနဲ့ စီးပွားရှာနေကြတဲ့
လုပ်စားနိုင်ငံရေးသမားတွေပါပဲ။
ဗုဒ္ဓသာသနာတော်အတွက်တော့
အမှိုက်တွေပေါ့။

ဝီရသူ(မစိုးရိမ်)
18.10.2019
AM-8:55