၀ီရသူ

ကမၻာေက်ာ္ဆရာေတာ္၏ ကမၻာမေက်ာ္ေသာ အေတြးအေခၚမ်ား (၂၂ – ခ)

သမဂၢ စိတ္ထား
————
အရွင္ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)

တစ္ေန႕ေသာအခါ စာေရးသူအား အနီးေနတပည့္ေလးတစ္ပါးက ေလွ်ာက္ထားလာ၏။

ဓမၼဝါးတင္းဆရာေတာ္သတင္းကို မာတုဂါမတစ္ဦးက ေပးပို႔လာေသာ ဆို၏။ ထိုအမ်ိဳးသမီးကိုယ္တိုင္ ဓမၼဝါးတင္း ဆရာေတာ္၏ အဓမၼက်င့္ျခင္းကို ခံလိုက္ရေသာ ဟူ၏။ အေထာက္အထားရွိလွ်င္ ပို႔ေပးပါဟု ျပန္လည္ခိုင္းေစလိုက္ရ၏။ အမႈျဖစ္ပြားသည္ကား အမွန္ပင္။

သို႔ေသာ္ တစ္ဖက္သတ္လုပ္လွ်င္လည္း မျပည့္စုံနိုင္၊ ဓမၼဝါးတင္းဆရာေတာ္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္လွ်င္လည္း မသင့္ေလ်ာ္သျဖင့္ နိုင္ငံျခားတြင္ေနေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးကို အကူအညီေတာင္းလိုက္ရေတာ့၏။ ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးသည္ ထိုဆရာေတာ္ေလးအား သားတစ္ဦးပမာ ေစာင့္ေရွာက္ေထာက္ပံ့ေနသူ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူႏွင့္လည္း ဆရာ – ဒကာ ဆက္ဆံေရးရွိသူ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးကခါးသီးစြာျငင္းပါ သည္။ စြပ္စြဲသူကို သိရွိေၾကာင္း တြင္တြင္ ေျပာေလသည္။ ထိုေန႕၌ပင္ ဓမၼဝါးတင္းက စာေရးသူထံ ဆက္သြယ္လာပါသည္။ ၎ ႏွင့္ ေျပာဆိုတိုင္းလည္း အသံဖမ္းထား ပါသည္။ ေစာဒက၊ စုဒိတက (စြပ္စြဲသူႏွင့္ စြပ္စြဲခံရသူ) ႏွစ္ဦးလုံး၏ စကားမ်ားကို နားေထာင္ၿပီးသည့္အခါ အမႈသြား၊ အမႈ လာကို တီးေခါက္မိသြားပါသည္။ သို႔ေသာ္ မျပည့္စုံေသးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္သမွ်ထံ စုံစမ္းေလ့လာရပါေတာ့ သည္။ ထိုအခါမွသာ လုံးဝဥႆုံ အလုံးစုံ ျပည့္စုံသြားေလ၏။

ဓမၼဝါးတင္းဆရာေတာ္က မေလးရွားတြင္ ေနသည္။ အမ်ိဳးသမီးကလည္း မေလးရွား၌ပင္ အိမ္ေထာင္ရွိသည္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရွိသည္။ ခင္ပြန္းသည္က ျမန္မာစကားမေျပာတတ္သည့္ ျပည္ႀကီးတ႐ုတ္ျဖစ္သည္။ ႐ုံးပိတ္ရက္တြင္သာ မိသားစုႏွင့္ အတူေနရ၏။ က်န္ရက္မ်ားတြင္ ဓမၼဝါးတင္းထံ၌သာ အၿမဲရွိသည္။

မေလးရွားေရာက္ ေ႐ႊျမန္မာမ်ားက ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစား ထိုသားအမိကို သေဘာမက်ၾက။ ဘုန္းႀကီးကိုေလွ်ာက္ ထားေသာ္လည္း မရ။ မာတုဂါမကို ေျပာ ဆို၍လည္း မရ။ ဤသို႔ျဖင့္ အၾကင္လင္ မယားအဆင့္သို႔ ေရာက္ရွိၾကေလသည္။ တိတ္ပုန္း၊ ႀကိတ္လုံးလင္မယားတည္း။

ဓမၼဝါးတင္း ရန္ကုန္ျပန္လာသည္။ ေက်ာင္းမ်ားေထာင္၊ သင္တန္းမ်ား ဖြင့္သည္။ သူတို႔ခ်င္း အဆက္အသြယ္ရွိၾကသည္။ ႏွစ္အတန္ၾကာသည့္အခါ ဓမၼဝါးတင္းက အျခားတစ္ဦးႏွင့္ ေျပာင္းတြဲသည္။ မေလးရွားသူ သိသြားသည္။ ျဖတ္ခိုင္းေသာ္လည္းမရ။ မေလးရွားသူက ဓမၼဝါးတင္းႏွင့္ လက္ထပ္ၾကရန္အထိ အားခဲထားသည္။ တ႐ုတ္ႀကီး ျပည္ေတာ္ျပန္သြားလွ်င္ ကေလးႏွင့္စည္းစိမ္က်န္ခဲ့မည္။ ထိုအခါ ဓမၼဝါးတင္းႏွင့္ အတူေနမည္။ ဤမွ်ထိ စိတ္ကူးယဥ္ထားသည္။ ယခုကား အိပ္မက္တို႔ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ၿပီ။ အိမ္တြင္ အတူေနခဲ့ျခင္း မဟုတ္သျဖင့္လည္း အေထာက္အထားမရွိ။ ထိုအခါ မာယာသုံးရသည္။ ရန္ကုန္ျပန္လာသည္။ တည္းခို ခန္း၌သာေနသည္။ သူ႕ေမာင္ေတာ္ကို လွမ္းေခၚသည္။ စားေနက်ေၾကာင္ဖားက တစ္ကိုယ္တည္းလာသည္။ အခန္းထဲတြင္ ဧေကာ ဧကာယ(ႏွစ္ကိုယ္တည္း)ေနသည္။ ႏွမေတာ္က အလိမၼာသုံးသည္။ ေမာင္ေတာ္က အဟုတ္ထင္ၿပီး တကယ္လုပ္သည္။ ေမာင္ေတာ္ေရခ်ိဳးေနစဥ္ သကၤန္းမ်ားယူကာ ထြက္ေျပးသြားပါေတာ့သည္။

ငါးစာမျမင္ေသာငါးပမာ ငါးမွ်ားခ်ိတ္၌ မိသြားေတာ့၏။ ဝတ္စရာ ဘာမွ်မရွိေတာ့သျဖင့္ ေမြ႕ရာေပၚမွ ေစာင္အျဖဴႀကီးကို သကၤန္းကဲ့သို႔႐ုံကာ ထြက္ေျပးခဲ့ရေလေတာ့၏။ ထိုအခါမွ ကာမဂုဏ္ ခ်ိဳၿမိန္မွန္း သိသြားပုံရေလသည္။ ထိုေန႕၌ပင္ ဓမၼဝါး တင္းက သံဃနာယက႐ုံး လာရ၏။ မာတုဂါမက အသင့္ေရာက္ေနေလသည္။ အေထာက္အထားအားလုံး ခိုင္လုံေန၍ သံဃနာယကက ဆရာေတာ္မ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ လူဝတ္လဲခဲ့ရေတာ့၏။ မာတုဂါမေက်နပ္သြားသည္။ မေလးရွား ျပန္သြားသည္။

ႏွစ္အတန္ၾကာသည့္အခါဓမၼဝါးတင္း သင္တန္းပို႔ခ်ေနသည့္သတင္းမ်ားျပန္လည္ ေတြ႕ရသည္။ လူထြက္ရန္(လူထြက္ၿပီး သူ႕ကိုယူရန္) အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာေသာ္လည္း မရသျဖင့္ တရားစြဲရန္ျပင္ဆင္ရသည္အထိ ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

စာေရးသူႏွင့္ ဓမၼဝါးတင္း ဆက္ဆံ ေရးအေနအထားကို သိသြားသျဖင့္ စာေရးသူထံ အကူအညီေတာင္းျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ နိုင္ငံေရးဘုန္းႀကီးဆိုလွ်င္ ဤျပႆနာ သည္ ဧရာမအကြက္ႀကီး ျဖစ္သြားေပ လိမ့္မည္။

ဘုရားမ်က္ႏွာမွ်မေထာက္ အားရဝမ္းသာဖြၾက၊ ဆြၾကေပလိမ့္မည္။ စာေရးသူမွာကား သမဂၢစိတ္ အျပည့္အဝရွိသျဖင့္ ႐ုံးေရာက္ ဂါတ္ေရာက္ အျဖစ္မခံေပ။ ေမာင္ေတာ္၊ ႏွမေတာ္ ျပန္ညွိခိုင္း၏။ လုံးဝ မညွိႏွိုင္းၾက။

ႏွမေတာ္က ဆိုလာသည္မွာ အနိုင္က်င့္ ခံရသည္ကို စိတ္မဆိုးေၾကာင္း၊ သူ႕ကို ေထာင္လည္း မခ်ခ်င္ေၾကာင္း၊ လူထြက္လွ်င္ ေက်နပ္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလိုပဲ ဆက္ေနေနလွ်င္ ေထရဝါဒသာသနာ မသန႔္ရွင္းနိုင္ေၾကာင္းပင္။ တစ္ဖက္သတ္နားေထာင္လွ်င္ကား ေလးစားဖြယ္၊ က႐ုဏာသက္ဖြယ္ စကားမ်ားပင္တည္း။

ဤအမႈ လိုင္းေပၚတက္မွာ ေၾကာက္ ပါသည္။ အမည္းအႀကိဳက္၊ အရဲအႀကိဳက္ ျဖစ္သြားေပေတာ့မည္။ သူကဲ့သို႔ ရဟန္း တစ္ပါးအတြက္ႏွင့္ သာသနာေတာ္တစ္ရပ္လုံး မ်က္ႏွာပ်က္စရာ၊ အရွက္ရစရာ ႀကဳံရနိုင္ေသာေၾကာင့္တည္း။

ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေတာ္ထံ ဖုန္းဆက္သကဲ့သို႔ ႏွမေတာ္ကိုလည္း ႏွစ္သိမ့္ ေပးခဲ့ပါသည္။ မၾကာပါ။ ႏွမေတာ္က လူပ်ံေက်ာ္တစ္ပါးႏွင့္ အဆက္အသြယ္ရသြားကာ အမႈတြဲကို ကမၻာေအးထိ အေရာက္ပို႔နိုင္သြားခဲ့ေပသည္။ ရဲစခန္းတြင္လည္း တိုင္ခ်က္ဖြင့္ထားေသာဟူ၏။

ေမာင္ေတာ္က စာေရးသူထံ ဖုန္းဆက္လာ၏။ တင္ေပး၊ တိုင္ေပးသူကို အျပစ္တင္၏။ တစ္ဖက္သတ္မလုပ္သင့္ ဟု ေဝဖန္ေနေလသည္။ စာေရးသူထံ ဖုန္း ဆက္ကာ အႀကံဉာဏ္ေတာင္းေလသည္။ စာေရးသူ၏ သမဂၢစိတ္ထားေၾကာင့္ ယခင္ က စာေရးအေပၚ မေကာင္းခဲ့သူ ျဖစ္ေသာ္ လည္း ဖုန္းလက္ခံစကားေျပာသျဖင့္ ဦးဇင္းေရ၊ ဦးဇင္းရဲ႕ သမဂၢစိတ္ကိုေတာ့ မေလးစားဘဲကို မေနနိုင္ေတာ့တာပါ။ အရင္တုန္းက ကိစၥေတြအတြက္လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟု လွိုက္လွဲစြာ ေတာင္းပန္သြားေပသည္။

ေမာင္ေတာ္ ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းသြားေလသည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာလိုက္ပါ။ တီဗြီသတင္းႏွင့္အတူ ေမာင္ေတာ္သတင္းကို သာဝန္ကိုယ္တိုင္ ဖြင့္ဟေျပာခ်သည္ႏွင့္ ႀကဳံလိုက္ရေတာ့၏။ အဓမၼက်င့္သည္ထင္ကာ အေတာ္ ဆိုးတယ္ဟု မီဒီယာတြင္ သာဝန္က ထုတ္ေျပာသည္ကိုေထာက္လွ်င္ သာဝန္ကိုယ္တိုင္ ဂဃနဏမသိမွန္း သိသာထင္ရွားေပသည္။ ထိုအခါမွ ေမာင္ေတာ္ အဖမ္းခံထားရမွန္း သိခဲ့ရေလသည္။ သာသနာတစ္ရပ္လုံး ထိခိုက္လာေတာ့မည့္သတင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ႏွမေတာ္ထံမွ အေထာက္အထားမ်ား လိုင္း ေပၚတြင္ ဂယက္ရိုက္ေနေပေတာ့၏။ အနီ ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေန၍ ေတာ္ပါေသးသည္။ မ်ိဳးခ်စ္ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးဆိုလွ်င္ မ်က္စိ ေရာ၊ နားပါ ပိတ္ထားရမည့္အဆင့္သို႔ ေရာက္နိုင္ေပသည္။